150.000 ευρώ στη μητέρα
120.000 ευρώ στον αδελφό
Απόφ.Μον.Πρωτ.Αθ.780/2014
Δικαστής: Μουστάκα Ευαγγελία
Δικηγόροι: Μιχαήλ Νικολιδάκης - Αλκυόνη Πολυκράτη
Δήμητρα Φουντουλάκη
Ειδικότερα σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στην από 20.8.2012 «έκθεση επιθεώρησης οχημάτων – δίκυκλων» που διενήργησαν και συνέταξαν υπάλληλοι του ΚΤΕΟ ν. Φθιώτιδας μετά από παραγγελία του Α.Τ. Στυλίδας, το με αρ. κυκλ. …… ΙΧΕ προπορευόμενο όχημα τύπου SEAT, «… φέρει χτύπημα – ίχνος από το εμπρόσθιο ελαστικό της με αρ. κυκλ. ….. μοτοσικλέτας που ξεκινάει από τον προφυλακτήρα (φτερό) πίσω αριστερά και καταλήγει στον πίσω αριστερό τροχό αφήνοντας ίχνη ελαστικού πάνω στη ζάντα και κάποια χτυπήματα και γδαρσίματα πάνω σ’ αυτήν. Επίσης φέρει απροσδιόριστο αποτύπωμα πάνω από το αποτύπωμα του ελαστικού της μηχανής, που έχει στον προφυλακτήρα πίσω αριστερά πιθανόν από το σώμα του αναβάτη. …. Η δίκυκλη μοτοσικλέτα ….. φέρει ίχνη και χτυπήματα που ξεκινούν από το εμπρόσθιο τροχό δεξιά (σημάδια στο ελαστικό, χτυπήματα, γδαρσίματα) στην ζάντα στον άξονα του τροχού και ίχνη ελαστικού πάνω στη ζάντα στο δεξιό μέρος). Και συνεχίζει το χτύπημα σε όλη τη δεξιά πλευρά της». Αμέσως μετά την επαφή των δύο οχημάτων, το μεν προπορευόμενο όχημα συνέχισε την πορεία του η δε δίκυκλη μοτοσικλέτα εξετράπη δεξιά της πορείας της σε μήκος έξι (6) μέτρων και ήρθε σε επαφή με τις μεταλλικές προστατευτικές μπάρες, ενώ στη συνέχεια προσκρούοντας και συρόμενη στα μεταλλικά κιγκλιδώματα σε μήκος 56 μέτρων εισήλθε στο οδόστρωμα, κατέπεσε και σύρθηκε σε απόσταση 134 μέτρων μέχρι την τελική ακινητοποίησή της, ενώ τόσο ο οδηγός όσο και ο συνεπιβάτης σε αυτήν τραυματίστηκαν θανάσιμα. Τα παραπάνω βεβαίωσαν οι συνεπιβαίνοντες στο προπορευόμενο όχημα, σύμφωνα με όσα κατέθεσαν κατά την αστυνομική προανάκριση, ενισχύονται δε εν μέρει και από την κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης, αντίθετα, ο ισχυρισμός της πρώτης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας ότι κατά την προσπέραση, ο οδηγός του προπορευόμενου οχήματος ξέφυγε από την πορεία του προς τα αριστερά και απέκλεισε την ομαλή πορεία της μοτοσικλέτας, δεν αποδεικνύεται ουσιαστικά αβάσιμος. Σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν το δικαστήριο κρίνει ότι αποκλειστικά υπαίτιος για την πρόκληση του ατυχήματος είναι ο θανών οδηγός της δίκυκλης μοτοσικλέτας, Ζ1, ο οποίος από αμέλεια κινούνταν χωρίς σύνεση και με μεγαλύτερη από το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ταχύτητα οποία (αμέλειά του) συνίσταται στο ότι δεν κατέβαλε την κατ’ αντικειμενική κρίση απαιτούμενη επιμέλεια και προσοχή την οποία κάθε μέσος συνετός οδηγός θα κατέβαλε, εάν βρισκόταν στην ίδια κατάσταση, με βάση του νομικούς κανόνες, τις συνήθειες και την κοινή λογική και πείρα, την οποία (επιμέλεια και προσοχή) εάν είχε καταβάλλει, θα μπορούσε να προβλέψει τη σύγκρουση. Ειδικότερα δεν οδηγούσε με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του (άρθρο 12 ΚΟΚ) και επιχείρησε προσπέραση του προπορευόμενου οχήματος χωρίς προηγουμένως να βεβαιωθεί ότι μπορεί να την ενεργήσει χωρίς κίνδυνο παρά την ύπαρξη διπλής συνεχόμενης διαχωριστικής γραμμής, που απαγορεύει την προσπέραση (άρθρο 17 ΚΟΚ), γενομένου ως ουσιαστικά βάσιμου του ισχυρισμού της δεύτερης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας περί αποκλειστικής υπαιτιότητας του τρίτου οδηγού του προπορευόμενου ΙΧΕ αυτοκινήτου, ασφαλισμένου της συνεναγομένης της ασφαλιστικής εταιρίας.