Γ.Βοτσαρίδης/Interlife: Μόνο 10 ασφαλιστικές ζημιών θα μείνουν στην αγορά

Και μετά τα capital controls, φερέγγυα όσο ποτέ άλλοτε παραμένει η Interlife Ασφαλιστική χάριν της εργαλειοθήκης της τονίζει σε συνέντευξη του, στο Sofokleousin.gr το οποίο βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη, ο CEO της Interlife  Γιάννης Βοτσαρίδης, προσθέτοντας ότι οι ασφαλιστικές πάντα, με τον έναν ή το άλλον τρόπο, με θεμιτό, ή με αθέμιτο τρόπο, προσπαθούσαν να πάρουν χαρτοφυλάκια, από άλλες εταιρείες, πάντα βέβαια μέσω των διαμεσολαβητών, φαινόμενο το οποίο βρίσκεται σε έξαρση το τελευταίο διάστημα, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης και μειώσεις των ασφαλίστρων. Αναφερόμενος στο Solvency II, δηλώνει ότι μέχρι το 2020, στο κλάδο γενικών ασφαλίσεων, δεν θα μείνουν πάνω από 10 εταιρείες, ενώ στο κλάδο ζωής θα παραμείνουν 2-3 μεγάλοι ξένοι όμιλοι.

Συνέντευξη στην Έλενα Ερμείδου 

-   Κύριε Βοτσαρίδη, η Interlife είναι μία γερή, φερέγγυα ασφαλιστική. Συνεχίζει να είναι και σήμερα, μετά τα προβλήματα ρευστότητας που επέφεραν οι περιορισμοί κίνησης κεφαλαίων;

Την φερεγγυότητα που είχε η εταιρεία συνεχίζει να την έχει και σήμερα διότι τα capital controls δεν πείραξαν καθόλου την φερεγγυότητα και ένα από τα χαρακτηριστικά μας και παραμένει, είναι η πολύ υψηλή ρευστότητα. Επομένως πριν τα capital controls και μετά τα capital controls στην διάρκεια που κρατούσε αυτή η τραπεζική αργία, αλλά και σήμερα, η ρευστότητα μας, όχι μόνο δεν έχει περιοριστεί, αλλά έχει αυξηθεί.

Ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός, εμείς είχαμε φροντίσει, όλο αυτό το χρονικό διάστημα να έχουμε προετοιμαστεί, όχι με την έννοια ότι περιμέναμε να έρθει ο έλεγχος των κεφαλαίων των τραπεζών, αλλά ήμασταν προετοιμασμένοι με ένα σωρό εργαλεία που τα εκχωρήσαμε όλα αυτά στο δίκτυο μας, προκειμένου το δίκτυο να εισπράττει με πολύ μεγάλη άνεση και με πολύ μεγάλη ευκολία. 

Κατά την διάρκεια των capital controls, η εταιρεία μπορούσε να εισπράττει τα ποσά με επιταγές, με συναλλαγματικές, μέσω ταχυδρομείου μέσω τραπεζικών λογαριασμών, ακόμα και μετρητά, με κατάθεση στα υποκαταστήματα μας. Αυτό είχε σαν συνέπεια οι συνεργάτες να διευκολυνθούν και κατά το ίδιο χρονικό διάστημα που άλλες εταιρείες είχανε μείωση της παραγωγή, μείωση του όγκου λόγω των capital controls, εμείς, συνεχίζαμε απρόσκοπτοι με το ίδιο ποσοστό αύξησης.

- Δηλαδή η παραγωγή σας παρέμεινε σχεδόν στα ίδια επίπεδα, αν δεν αυξήθηκε;

Ακριβώς, έμεινε σχεδόν στα ίδια επίπεδα. Και, όταν άρχισαν οι πρώτες ελαφρύνσεις των capital controls, τότε φάνηκε η διαφορά και ότι περάσαμε ξανά σε αυξητική τάση. 

- Ακούγεται στην αγορά ότι πράκτορες, μεσίτες, αντί να ψάχνουν να γράψουν νέα συμβόλαια, προσπαθούν να “υφαρπάξουν” χαρτοφυλάκια. Είναι αλήθεια ότι οι εταιρείες το τελευταίο διάστημα δίνουν μεγάλες προμήθειες για μεταφορές χαρτοφυλακίων;

Κοιτάξτε λίγο. Αυτό πάντα γίνονταν.

- Μήπως τώρα γίνεται λίγο περισσότερο;

Θα σας εξηγήσω τι ακριβώς συμβαίνει. Πάντα υπήρχε αυτή εδώ η τάση, δηλαδή, οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, σε όποιο επίπεδο διαμεσολάβησης, και αν βρίσκονται, είτε είναι ασφαλιστικοί σύμβουλοι, είτε είναι πράκτορες, είτε μεσίτες, πάντα προσπαθούσαν να συγκεντρώσουνε μεγάλη παραγωγή. Σήμερα υπάρχει μία τάση συρρίκνωσης της αγοράς, στο χώρο των διαμεσολαβούντων. Μικροί διαμεσολαβητές με χαρτοφυλάκια 200, 250, 300 χιλιάδων δεν μπορούν να αντέξουν την συντήρηση ενός γραφείου, είτε γιατί υπάρχει αυτή η εξοντωτική φορολογία είτε γιατί έχουν μειωθεί αρκετά τα ασφάλιστρα και άρα υπάρχει πολύ σέρβις από πλευράς διαμεσολαβητή και πολύ μικρό όφελος, παρά το γεγονός ότι οι προμήθειες όχι μόνο παραμένουν στα ίδια επίπεδα, αλλά, έχουν αυξηθεί κιόλας. 

Επομένως δεν βλέπω καμιά ιδιαίτερη τάση αυτή την στιγμή να υφαρπάζουν, απλώς υπάρχει αυτός ο πολύ ισχυρός αγώνας, ώστε να μπορέσουν να πάρουν όσο γίνεται περισσότερους πελάτες. Αυτό όσον αφορά στην αγορά των διαμεσολαβητών. 

Όσον αφορά τώρα το θέμα των ασφαλιστικών εταιρειών. Οι ασφαλιστικές πάντα, με τον έναν ή το άλλον τρόπο, με θεμιτό, ή με αθέμιτο τρόπο, προσπαθούσαν να πάρουν χαρτοφυλάκια, προφανώς από άλλες εταιρείες, και πάντα βέβαια μέσω των διαμεσολαβητών, για αυτό και πολλές φορές πλησίαζαν, οι ασφαλιστικές μεγάλα γραφεία, όπου έχουν δίκτυα. 

Ενας μεσίτης, παραδείγματος χάριν έχει ένα δίκτυο με ασφαλιστικούς συμβούλους και από πράκτορες, και όλοι αυτοί προσπαθούσαν να μεταβιβάσουν, να μεταφέρουν ή να πάρουν το χαρτοφυλάκιο από την Α εταιρεία και να το πάνε στην Β, έναντι σαφώς ενός μεγαλύτερου ανταλλάγματος, από αυτό που είχε στην προηγούμενη εταιρεία. Αλλά αυτό πάντα συνέβαινε. Ίσως, τώρα έχει μία έξαρση.

- Πιστεύετε ότι θα συνεχίσει;

Πιστεύω ότι όσο εντείνετε ο ανταγωνισμός, όσο σκληραίνουν οι διαδικασίες, όσο θα μειώνεται το ασφάλιστρο, τόσο θα υπάρχει δίψα να ανακτηθεί το χαμένο χαρτοφυλάκιο. Να σας πω μόνο ότι τα τελευταία 5 χρόνια, η μείωση της ασφαλιστικής πίτας είναι περίπου γύρω στο 35% , δηλαδή χάθηκε περίπου 1 δισεκ. 

Και αυτό το 1 δισεκ που χάθηκε,  γιατί είτε κλείσανε εργοστάσια, είτε γιατί κλείσανε επιχειρήσεις, είτε γιατί πολλοί είναι άνεργοι και δεν μπορούν να πληρώσουν ασφάλιστρο. Πολύ συνειδητά κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα τους ανασφάλιστα, αλλά δεν είναι και να καταθέσει πινακίδες. 

Όλη αυτή λοιπόν η απώλεια συμπεριλαμβανομένης και της μείωσης των ασφαλίστρων που έχουν κάνει οι ασφαλιστικές εταιρείες, έφερε αυτό το κακό αποτέλεσμα. Και βέβαια τώρα θα πρέπει να γνωρίζετε ότι με την αύξηση της φορολογίας που έγινε με τόσο άκομψο τρόπο, και χωρίς κανέναν προγραμματισμό τελευταία στιγμή, αυτό αύξησε τις υποχρεώσεις των ασφαλιστικών εταιρειών απέναντι στο κράτος και πολλές εταιρείες είναι αυτές οι οποίες αύξησαν τα ασφάλιστρα τους κατά το ποσοστό της αύξησης του φόρου. Και βέβαια υπάρχει μία μερίδα εταιρειών, όπως είναι και η δική μας που απορροφήσαμε 100% το φόρο στα ασφάλιστρα μας. Αυτό έγινε με την μείωση του δικαιώματος του συμβολαίου. 

 - Τι σημαίνει μείωση δικαιώματος συμβολαίου

Τι σημαίνει μείωση δικαιώματος συμβολαίου. Μείωση δικαιώματος συμβολαίου σημαίνει, ότι η εταιρεία θα μικρύνει το εισόδημα της κατά το ποσοστό αύξησης του φόρου, το 5% ενώ στο κλάδο των μεταφορών και σκαφών ήταν 15% και αυτό δεν αναφέρθηκε καθόλου στο τύπο. Όμως το θετικό για τους διαμεσολαβητές είναι ότι τα καθαρά ασφάλιστρα παρέμειναν στο τύπο, άρα και η προμήθεια του διαμεσολαβητή δεν θίχτηκε καθόλου από αυτή την μείωση. Αυτό βέβαια, όσον αφορά την δική μας εταιρεία. 

-Και, ας περάσουμε τώρα σε ένα θέμα που απασχολεί και την διεθνή και την εγχώρια ασφαλιστική αγορά, το Solvency II.  Πιστεύετε ότι θα υπάρξουν μεταφορές χαρτοφυλακίων, εξαγορές, συγχωνεύσεις, διακοπή λειτουργιών κάποιων ασφαλιστικών, γενικά  ανακατατάξεις στην αγορά εν όψει Solvency II; Με το δεδομένο ότι δεν είναι όλες οι ασφαλιστικές έτοιμες απέναντι στις κεφαλαιακές απαιτήσεις του Solvency II. 

Έχετε δίκιο. Το πρόβλημα δεν υπάρχει μόνο στην Ελλάδα, υπάρχει και στο εξωτερικό. Και, αν υπάρχει γρίνια στο εσωτερικό στην Ελλάδα, για να γίνουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις,  ή να δοθεί παράταση, η ίδια ακριβώς επιμονή υπάρχει και στο εξωτερικό. Και αν θυμάμαι καλά από ένα δημοσίευμα που είχα διαβάσει πρόσφατα, οι γερμανοί και οι γάλλοι πιέζουν τις εποπτικές αρχές να δοθεί μία παράταση. 

Δέστε λίγο, δεν μπορώ να πω ότι είμαι αντίθετος με την παράταση, αλλά θα μιλήσω για εμάς. Εμείς, δουλεύουμε για τα Solvency εδώ και τρία χρόνια, και δουλεύουμε σκληρά, και με μεγάλο κόστος και είμαστε έτοιμοι. Δεν γίνετε να έρθει σήμερα ο επόπτης και να πει στο παρά ένα, αν θέλετε, δίνω παράταση ένα χρόνο, προς χάριν αυτών που δεν ετοιμάστηκαν. Να συμφωνήσω ότι πρέπει να μείνουν οι ελληνικές εταιρείες, χρειάζονται οι ελληνικές εταιρείες, και πρέπει με κάθε τρόπο, όλοι εμείς να βοηθήσουμε ώστε να παραμείνουν υγιείς και σε λειτουργία οι ελληνικές εταιρείες. 

Υπάρχουν όμως εταιρείες, και δεν θέλω να πω, αν είναι ελληνικές ή ξένες, αν είναι μεγάλες ή μικρές, γιατί για εμένα, ξέρετε ο όρος μικρή εταιρεία δεν λέει τίποτα. Μεγάλη εταιρεία, επίσης, δεν λέει τίποτα. Για εμένα, το μόνο μέτρο συγκρίσιμο που θα μπορούσε να βάλει κανείς είναι αν αυτή εδώ η εταιρεία είναι φερέγγυα ή δεν είναι, αν έχει επαρκή αποθέματα ή δεν έχει, και ποια είναι η ρευστότητα της, αν τρέχει να βρει λεφτά, προκειμένου να πληρώσει τις υποχρεώσεις της

- Σε ό,τι αφορά τις μεταφορές χαρτοφυλακίων;

Τώρα όσον αφορά στις μεταφορές των χαρτοφυλακίων. Αυτό το καιρό γίνονται μεταφορές χαρτοφυλακίων από εταιρείες που έχουν αποφασίσει να μην δουλέψουν. 

Εγώ αυτό το βρίσκω απόλυτα θεμιτό. Έτσι κανείς σώζει την εταιρεία του, μεταφέρει το χαρτοφυλάκιο, σε κάποιον αντασφαλιστή σε κάποια άλλη εταιρεία η οποία ειδικεύεται σε αυτή την δουλειά. Είναι παρόμοιο με αυτό που ήδη έχουν αρχίσει να κάνουν οι τράπεζες που πουλάνε τα οφειλόμενα, τα κόκκινα δάνεια έναντι ενός ποσού το οποίο μπορεί να είναι το 60% το 70%, το 50% των δανείων, ανάλογα με το βαθμό επισφάλειας. 

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει λοιπόν και με τις ασφαλιστικές, όπου υπάρχουν άλλες ασφαλιστικές ή αντασφαλιστικές ή άλλοι οργανισμοί, οι οποίοι ειδικεύονται σε αυτή την δουλειά και πηγαίνουν και αγοράζουν χαρτοφυλάκια, γιατί εκτιμούν ό,τι την ζημιά αυτή θα την διακανονίσουν καλύτερα. Υπάρχει μία απαίτηση, ας πούμε, ένα εκατομμύριο, αυτοί πιστεύουν ότι αν θα διαχειριστούν την ζημιά όπως οι ίδιοι αντιλαμβάνονται, μπορεί να την κλείσουν είτε με 900 χιλιάρικα είτε με 800. 

Αυτή είναι η δουλειά τους, έχεις να κάνεις με έγκυρους ανθρώπους, ξέρουν πάρα πολύ καλά όλους αυτούς τους μηχανισμούς και με αυτό τον τρόπο υποστηρίζουν αυτή την κατηγορία των ευθυνών, που δεν συνεχίζουν δραστηριότητα, και στην συνέχεια να οδηγήσει την εταιρεία ο επιχειρηματίας σε εκκαθάριση. Και, έτσι σαφώς θα περισσέψει κάτι και θα το βάλει στην τσέπη του, ο επιχειρηματίας.

Υπάρχει,  και μία άλλη μερίδα εταιρειών, και αυτή μερίδα χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες, βλέπετε το έχουμε αναλύσει εξαιρετικά το θέμα, αλλά έχει ενδιαφέρον.

Solvency δεν σημαίνει μόνο, όπως πολλοί νομίζουν κεφαλαιακή επάρκεια. Για εμένα η κεφαλαιακή επάρκεια στο Solvency είναι ίσως δευτερεύον θέμα. Για εμένα πρωτεύον γεγονός είναι ο πυλώνας ΙΙ, γιατί έχει να κάνει με την εσωτερική διακυβέρνηση, έχει να κάνει με κανονιστική συμμόρφωση, έχει να κάνει με εσωτερικό έλεγχο, έχει να κάνει με επιτροπές, οι οποίες πρέπει να λειτουργούν σε μία επιχείρηση, και όπου το μέτρημα των κεφαλαίων είναι μία καθημερινή υπόθεση. 

Καθημερινά πρέπει να μετράς τα κεφάλαια σου και τα ρίσκα που έχεις αναλάβει ως εταιρεία, και πόσο αυτά τα ρίσκα επηρεάζουν το Solvency ratio. Το ποσοστό δηλαδή που πρέπει να έχεις για τα Solvency και αυτό εκφράζεται είτε επί τοις εκατό, είτε σαν αριθμός. Λένε ότι αν έχεις το 100% είσαι εντάξει.Αν έχεις κάτω από 100% πρέπει να υποβάλλεις το πρόγραμμα δραστηριότητας μέχρι να φτάσεις στο 100% .

- Πώς υπολογίζεται το Solvency Ratio;

Και, μια και μιλήσαμε για Solvency Ratio να σας πω ότι έχει δύο μετρήματα. Το ένα μέτρημα είναι το MCR το Minimum Capital Required και το δεύτερο είναι το SCR, το Solvency Capital Required.

Το πρώτο το Minimum είναι ότι, αν τα εποπτικά κεφάλαια, τα κεφάλαια του Solvency πέσουν κάτω από το Minimum, τότε η άδεια ανακαλείται αμέσως.

Αν, τα κεφάλαια πέσουν κάτω από το Solvency, κάτω από τα κεφάλαια που απαιτεί το Solvency, τότε είσαι υποχρεωμένος να υποβάλλεις ένα πρόγραμμα δραστηριότητας, όπου θα πρέπει θα αναφέρεις πως θα το φτάσεις στο απαιτούμενο όριο, σε πόσο χρονικό διάστημα, και με ποιο τρόπο. Και αυτό πρέπει να το παρουσιάσεις σε πλάνο και θα πρέπει να λογοδοτείς κάθε μήνα/δίμηνο/τρίμηνο στον επόπτη ο οποίος θα σε παρακολουθεί στενά.

Σήμερα μπορεί να έχουμε εταιρείες οι οποίες είναι κάτω από το Minimum ή στο Minimum.

- Είναι πολλές αυτές οι εταιρείες;

Δεν μπορεί να το ξέρει κανείς, δηλαδή ο ισολογισμός δεν μπορεί να σου δώσει αυτή την πληροφόρηση. Είναι κάτι που ορίζει η Τράπεζα της Ελλάδος. 

- Δεύτερη κατηγορία που έχει να κάνει με το Solvency;

Η δεύτερη κατηγορία, είναι η κατηγορία εταιρειών που έχουν αποφασίσει για το Α ή το Β λόγο να σταματήσουν την δραστηριότητα τους. Δηλαδή μπορεί να υπάρχει κάποια ξένη εταιρεία που σαφώς προσπαθούν να πωληθούν ή να βρουν έναν τρόπο να απεγκλωβιστούν.

Υπάρχουν ελληνικές που επίσης προσπαθούν με κάποιο τρόπο να απεγκλωβιστούν από αυτή την διαδικασία, και αν μπορέσουν οι επιχειρηματίες να ρευστοποιήσουν το υπόλοιπο της εταιρείας , αφού πωλήσουν τις υποχρεώσεις τους. Θεωρώ πάντως ότι μέχρι το τέλος του 2020 δεν θα είμαστε παραπάνω από 10 εταιρείες. στις γενικές ασφαλίσεις, δεν βάζω μέσα της ζωής.

- Σε ό,τι αφορά την ζωή;

Σε ό,τι αφορά την ζωή είναι μία δύσκολη ιστορία, γιατί ο κλάδος ζωής. Είναι αυτός που ζητά κεφάλαια . Εκεί χρειάζονται τεράστια κεφάλαια. Μετά το 2020, πιστεύω ότι δεν θα υπάρχουν παραπάνω από 2-3 μεγάλοι ασφαλιστικοί όμιλοι στην Ευρώπη. 

Και ο κλάδος ζωής, έτσι όπως θα ανοίξει σε λίγο και με τα επαγγελματικά ταμεία, θα χρειάζονται οι εταιρείες τεράστια κεφαλαιακή επάρκεια. Σήμερα είναι πολύ δύσκολο να βρεις κεφάλαια. Τα κεφάλαια σήμερα κοστίζουν πολύ περισσότερο από το παρελθόν. Παλαιά μπορούσες να πάρει και ένα δάνειο. Από την άλλη πλευρά, όμως να σας πω ότι η κατάσταση γίνεται πολύ καλύτερη για τον πελάτη. Ο πελάτης είναι σίγουρος, είναι ασφαλής, τα λεφτά του δεν θα κινδυνεύσουν, η ζημιά του θα πληρωθεί και γενικά αυτό που εκπέμψει η ασφαλιστική αγορά όχι μόνο η ελληνική είναι ότι θα λειτουργεί σε ένα καλύτερο και πιο ασφαλές περιβάλλον.

- Βλέπετε να αποχωρούν ξένες ασφαλιστικές από την Ελλάδα;

Δέστε λίγο, είναι τόσο ρευστή η κατάσταση. Εγώ θεωρώ ότι κάποιες εταιρείες θα φύγουν. Οι ξένοι παίρνουν αποφάσεις πάρα πολύ γρήγορα και δεν το θεωρούν κακό. Ο ξένος το βλέπει καθαρά επιχειρηματικά. Έχουν κάπου ένα υποκατάστημα, ένα μαγαζί. Αν, το μαγαζί δεν πάει καλά, το κλείνουν. Αυτό το βλέπω υγιές. 

- Οι ασφαλίσεις ζωής ή οι ασφαλίσεις κατά ζημιών έχουν το μεγαλύτερο combined ratio; Ποιος κλάδος είναι πιο υγιής;

Ο κλάδο υγείας είναι πάνω από 100%, παρά ταύτα όμως τον χρηματοδοτούν οι εταιρείες, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο. Παραδοσιακά ο κλάδος ζημιών ήταν αυτός που είχε μεγαλύτερο combined ratio. Συνολικά η ασθένεια στην Ελλάδα δεν έχει καλό αποτέλεσμα. 

Στο  κλάδο ζωής επειδή έχουμε να κάνουμε με συνταξιοδοτικά – επενδυτικά προγράμματα, εκεί δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για loss ratio. 

Συνολικά η ασθένεια στην Ελλάδα δεν έχει καλό αποτέλεσμα, όπως δουλεύεται σήμερα και με τον ανταγωνισμό που υπάρχει. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει μία εταιρεία να αλλάζει τιμολόγια μέσα σε ένα χρόνο δύο και τρεις φορές. Βγάζει ένα τιμολόγιο και μετά από δύο τρεις μήνες διαπιστώνει ότι το τιμολόγιο αυτό είναι πάρα πολύ υψηλά. Μέχρι να πάρει απόφαση να το κατεβάσει, ήδη τα τιμολόγια των άλλων εταιρειών έχουν πέσει και άλλο.

Και θα το ξαναπώ, βέβαια, ότι ο ωφελημένος είναι ο ο πελάτης. Και αυτό αν θέλετε παρά ότι φαίνεται άρρωστο, είναι υγιές. 

(Πηγή: Sofokleousin.gr)